در این نوشتار، قصد داریم به بررسی برخی از آموزهها و نظرات مطرح شده توسط بزرگان تشیع بپردازیم که در آنها به ترویج بداخلاقی، توهین، و شناعت علیه دیگر مذاهب پرداخته شده است. این آموزهها که گاه در قالب روایات و احکام شرعی مطرح شدهاند، به وضوح نشان میدهند که چگونه برخی از مراجع شیعه، رفتارهای توهینآمیز و دگراندیشستیز را نه تنها مجاز، بلکه به عنوان یکی از عبادات برتر تلقی میکنند. هدف از این بررسی، روشن ساختن میزان تحملناپذیری و افراطگرایی موجود در این دیدگاهها است تا خوانندگان بتوانند به درکی بهتر از این آموزهها و تأثیرات اجتماعی آنها دست یابند.
نظر شما را به چند مورد از ترویج بداخلاقی و شناعت توسط بزرگان تشیع جلب میکنم و از خودتان میپرسم آیا شنیع تر از مذهب شیعه سراغ دارید یا نه:
شیخ نجفی، مرجع بزرگ شیعه، معروف به صاحب جواهر:
آزار و هتک حرمت شیعیان جایز نیست ولی هجو و سب و لعن و شتم مخالفین و اهل سنت، نه تنها جایز است، که از بهترین عبادات است، البته اگر مجبور به تقیه نباشیم. همچنین غیبت مخالفین جایز است کمااینکه این سیره ی شیعه و بهترین عبادات نزد علمای شیعه بوده و هست و این از ضروریات مذهب شیعه است. ممکن است برخی علما ظاهرا مخالفتی بکنند ولی هر عالم خبیری میداند که ما نصوص متواتر دال بر لعن و سب و شتم و برائت و دشمنی با اهل سنت داریم. مخالفین ما و اهل سنت از سگ هم نجس تر اند و اعتقاداتشان از فسق و کفر هم بدتر ست. در قرآن هم آمده که فقط مومنون برادر هستند و غیب مومن جایز نیست ولی اهل سنت مؤمن نیستند.[1]1. جواهر الکلام، النجفی الجواهری، ج22، ص60
آیت الله خمینی، مرجع بزرگ شیعه:
غیبت مؤمن جایز نیست ولی اهل سنت مؤمن نیستند پس غیبت آنها جایز است چراکه ما اخبار زیادی داریم دال براینکه آنها کافر و مشرک اند و غیبت مشرک و کافر جایز است. منظور از المؤمنون اخوه، ما شیعیان هستیم نه اهل سنت. و یا ایها المؤمنین خطاب به ماست. هرکس روایات ما را بخواند بطور قطع میفهمد که هیچ شبهه ای در عدم احترام مخالفین نیست بلکه این از ضروریات تشیع است. و اخبار زیادی در ابواب مختلف، صراحتا جواز هتک حرمت و غیبت مخالفین را دادند و ائمه ما هم خیلی به مخالفین طعن و لعن میکردند.[2]2. المکاسب المحرمة، السید الخمینی، ج1، ص249
سید ابوالقاسم خوئی، مرجع بزرگ شیعه، صاحب تفسیر:
مومن یعنی ما شیعیان دوازده امامی، و غیر از ما، اهل سنت یا دیگران، اگر کسی امامت یکی از ائمه ما را قبول نداشته باشد، بدون شک کافر است و برائت ازو واجب است و لعنت و فحش و غیبت آنها طبق روایات متواتر بلاشک ثابت و جایز است. اهل سنت از سگ نجس تر اند و اعتقاداتشان از فسق و کفر هم بدتر است.” “مصلحت ایجاب میکند که به مخالفین تهمت بزنیم و آزار برسانیم و بآنان دروغ ببندیم و آنان را مفتضح و بدنام کنیم. مصلحت اینکار دراینست که عوامِ مؤمنین به کلام مخالفین توجه نکنند.[3]3. مصباح الفقاهة، الخوئی، ج2، ص503-504 و 701
شیخ مرتضی انصاری، مرجع عالی شیعه، ملقب به شیخ اعظم و خاتم الفقها والمجتهدین:
غیبت و تهمت مخالفین جایز است. هرچند غیبت و تهمت در کل بد است ولی چون باعث بی آبرو شدن مخالفین میشود جایز است. غیبت مؤمنین حرام است ولی غیبت مخالفین جایز است. مخالفین شیعه، احترامی ندارند و احکام مسلمانان برآنها جاری نیست، ولی اگر با آنها زندگی بکنیم باید تقیه کنیم.[4]4. المکاسب ، الشیخ مرتضى الأنصاری، ج2، ص188
شیخ یوسف بحرانی، فقیه عالیقدر شیعه معروف به صاحب حدائق:
این از اوضح واضحات در تشیع است که غیبت مخالفین جایز است و ائمه نیز به مخالفین خود ولد زنا میگفتند و روایات کتاب کافی هم اینرا تایید میکند.[5]5. الحدائق الناضرة فی أحکام العترة الطاهرة، بحرانی، ج18، ص155
آیت الله گلپایگانی، مرجع بزرگ شیعه:
تهمت زدن و دروغ بستن به مخالفین جایز است چراکه مصلحت است که آنها را بی آبرو کنیم.[6]6. الدر المنضود فی احکام الحدود، گلپایگانی، ج2، ص147
آیت الله محمد جمیل حمود العاملى، مرجع شیعه در لبنان:
همانطور که در رساله ی فقهیه به آن پرداختیم، با دلایل قاطع ثابت شده است که بر طبق روایات شریفه، مخالفین و نواصب از زنازاده هم بدتر هستند، آنها نجس تر از خوک بوده بلکه نجاست آنها از نجاست رطوبت سگ هم شدیدتر است. بر طبق روایات، که به تواتر اجمالی هم رسیده است،ما به این حقیقت پی می بریم که مخالفین، حرام زاده هستند، و در بعضی از روایات مستفیض وارد شده است که همه مردم زنازاده هستند به جز شیعیان.[7]7. وب سایت رسمی محمد جمیل حمود العاملى
آیت الله محمد صادق روحانی، مرجع شیعه در ایران:
جشن عمرکشون یا عیدالزهرا جایز است و شیعیان جایزند ک ب عمربن خطاب و دیگر مخالفان اهل بیت فحش رکیک بدهند و اهانت بکنند.[8]8. وب سایت رسمی محمد صادق روحانی